Ik ben geboren in 1967, een tijd waarin er over rouw nauwelijks gepraat wordt. Op tweejarige leeftijd sterft mijn mama, 7 maanden zwanger van een broertje of een zusje. Na enkele jaren hertrouwt mijn vader en krijg ik er een halfbroertje bij. Een hemels geschenk voor mij. Hij sterft op 27 jarige leeftijd aan de gevolgen van leukemie. Samen met mijn man heb ik twee kinderen. Hij beslist in 2010 uit het leven te stappen. Ik blijf achter met twee tieners, toen 13 en 16 jaar.
Gans mijn leven miste ik mensen die mijn verdriet begrepen. Over mijn mama kan tot op heden niet gepraat worden in mijn familie. Toch heb ik steeds de kracht gevonden om door te gaan, met vallen en opstaan. Na de zelfdoding van mijn man ben ik naar een praatgroep voor nabestaanden na zelfdoding geweest. Dat was thuiskomen voor mij. Na het postgraduaat Verlies –en rouwconsulente, waaruit bleek dat al mijn gevoelens ‘echt’ zijn, wil ik er zijn voor mensen die hun wereld stilstaat door het verlies van een geliefde (= iedereen die we graag gezien hebben).
Een rode draad in mijn leven is het vrijwilligerswerk. Vroeger leidster bij de VKSJ – Roodkapjes, later in de oudervereniging, Chiro. Sinds enkele jaren ben ik vrijwilliger bij Saying Goodbye vzw, een organisatie die rouwkampen organiseert voor kinderen/jongeren/volwassenen die iemand verloren zijn. Ook leid ik vier praatgroepen voor nabestaanden na zelfdoding onder Werkgroep Verder vzw..
Vanuit deze ervaringen wil ik er zijn voor:
- Mensen die zich niet begrepen voelen (ook al heb je veel vrienden en familie om je heen);
- Mensen die een luisterend oor nodig hebben;
- Mensen die behoefte hebben om voor de zoveelste keer hun verhaal te doen ook al is het al heel lang geleden;
- Mensen die vast zitten in hun verdriet, niet meer weten hoe het verder moet;
- Mensen die in hun naaste omgeving te kampen hebben met groot verlies en niet weten hoe er mee om te gaan;
- Mensen met vragen, op zoek naar antwoorden;
- En andere.
Spijtig genoeg kan ik alleen met jullie op weg gaan. Ik heb geen wondermiddel dat de pijn wegneemt, dat het gemis minder groot maakt, maar ik kan proberen het voor jou een beetje draaglijker te maken.