Wat is rouwen?
Mensen rouwen wanneer ze iets of iemand verliezen die belangrijk was in hun leven. Rouwen is eigenlijk een proces van aanpassing: leren leven met het verlies.
Hoe verloopt een rouwproces?
Ik geloof sterk in het herstel/verliesgericht proces. Zo wel bezig zijn met het herstel als het verliesgerichte. De ene keer wat meer het ene, de andere keer wat meer het andere.
Graag leg ik het uit aan de hand van mijn proces.
Toen mijn man stierf stortte mijn wereld in. Hoe kon dit mij overkomen? Mijn zoveelste verlies.
De eerste periode was ik vooral bezig met mijn verdriet. Ik bleef ’s morgens liggen terwijl de boterhammen van de kinderen moesten gemaakt worden, kon amper eten maken en om mijn gemoed te sussen gingen we dan maar heel vaak uit eten (zodat de kinderen toch iets fatsoenlijks te eten hadden Ik leefde van dag tot dag, hopend dat de pijn, het gemis, het verdriet snel zou overgaan. Ik kon niet gaan werken, 3 maanden lang.
Maar ik had de keuze, ofwel kwijnde ik weg van verdriet, ofwel probeerde ik het leven weer op te pakken. Niet gemakkelijk maar meer en meer probeerde ik mijn leven te ‘herstellen’. Hetzelfde kon het nooit meer worden, maar ik hou te veel van het leven en beetje bij beetje vond ik de kracht om weer te op te staan, te gaan werken, met vallen en weer opstaan, weer te houden van kleine dingen, grote dingen, het leven.
Na mijn postgraduaat Verlies –en Rouwconsulente kon ik mijn verdriet ombuigen naar iets positiefs. Met mensen op pad gaan, hun pijn een beetje verlichten. Ik kan dank je wel zeggen aan mijn dierbaren, zij hebben mij gemaakt tot wie ik nu ben.
In het begin leefde ik vooral verliesgericht(bezig zijn met het verlies). Wat heel normaal is. Na een tijdje een mengeling van de twee, zowel herstel (proberen het leven terug vast te grijpen) als verliesgericht. En ondertussen ben ik meer bezig met mijn leven dan met mijn verdriet. Ook al kan het verdriet soms in alle hevigheid terug aanwezig zijn.